آیا با انواع مجازات معاونت در جرایم نابالغ آشنایی دارید؟ آیا شرایط آن را میدانید؟ ما در این مقاله از تیم یسنا وکیل در مشهد، شما را با تمامی شرایط در این زمینه آشنا خواهیم کرد. تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.
مجازات معاونت در جرایم نابالغ
دخالت و همکاری در ارتکاب جرم همیشه به صورت مستقیم در عملیات اجرایی نخواهد بود، بلکه گاهی شکلی از این همکاری به صورت غیر مستقیم میباشد. به عنوان مثال مجازات معاونت در جرایم نابالغ، به این معنی است که شخصی، فرد دیگری را تشویق به ارتکاب سرقت می‌کند،
یا برای او وسایل ارتکاب جرم سرقت مانند نردبان تهیه در اختیار او قرار داده تا جرم سرقت را مرتکب شود، بدون این که خود در عملیات جرم سرقت دخالتی داشته باشد. به این شکل از همکاری و دخالت در ارتکاب جرم، معاونت در ارتکاب جرم گفته میشود. اثبات معاونت یا رفع اتهام معاونت مستلزم دخالت وکیل کیفری در مشهد، خواهد بود.
به عبارت دیگر هرکس از فرد نابالغ به عنوان وسیله ارتکاب جرم مستند به خود استفاده کند، به حداکثر مجازات قانونی همان جرم محکوم خواهد شد. همچنین شخصی در رفتار مجرمانه فرد نابالغی معاونت نماید، محکوم به حداکثر مجازات معاونت در آن جرم خواهد شد.
نکات مهم در خصوص مجازات معاونت در جرایم نابالغ
- اگر ارتکاب جرم توسط آن شخص بالغ انجام شده و از غیر بالغ سوء استفاده نموده،شخص بالغ به حداکثر مجازات آن جرم محکوم می شود ولی نابالغ مبری است.
اما در صورتی که این رفتار مجرمانه توسط فرد نابالغ انجام شده باشد، با توجه به ماده 127 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392:
- در جرائمی که مجازات قانونی آنها سلب حیات یا حبس دائم است، حبس تعزیری درجه دو یا سه
- در سرقت حدی و قطع عمدی عضو، حبس تعزیری درجه پنج یا شش
- در جرائمی که مجازات قانونی آنها شلاق حدی است سی و یک تا هفتاد و چهار ضربه شلاق تعزیری درجه شش
- در جرائم موجب تعزیر یک تا دو درجه پایینتر از مجازات جرم ارتکابی
- طبق تبصره ماده126 قانون مجازات اسلامی جدید، برای تحقق معاونت در جرم، وحدت قصد و تقدم زمانی بین رفتار معاون و مرتکب جرم شرط است، یعنی فرد باید دارای علم و قصد باشد و عالم باشد که در ارتکاب جرم توسط دیگری معاونت می‌کند. همچنین باید بداند بین فعل او و نتیجه فعل مجرمانه، رابطه سببیت وجود دارد و معاون برای این فعل مجرمانه اراده کند.
در خصوص انتساب جرم ارتکابی، از جمله ارکان، مسئولیت کیفری آن نیز میباشد که صدمه یا زیان وارده که به عنوان مجرمانه دارد از نظر مادی و روانی باید به فرد قابل اسناد باشد. در غیر این صورت او مسئولیت کیفری نخواهد داشت.
همانطور که قبلا هم ذکر شد، بر اساس ماده ۱۲۸ لایحه قانون مجازات اسلامی در این خصوص مقرر داشته است : «هرکس از فرد نابالغ به عنوان وسیله ارتکاب جرم مستند به خود استفاده نماید به حداکثر مجازات قانونی همان جرم محکوم می شود.»
ممکن است به نظر برسد که امر انتساب جرم ارتکابی تنها به اشخاص نابالغ اختصاص نخواهد داشت و حکم مذکور قابل تسری به هر فردی که به عنوان وسیله و بزار دیگری عمل می‌کند،خواهد بود.
بنابراین اگر فردی شخص بالغی را به اجبار یا به حالت مستی وادار به ارتکاب جرمی نماید، به این شکل که همانند ابزاری در اختیار او است، مسئولیت کیفری نیز نداشته و فرد وادار کننده مسئول خواهد بود.
